آیات کتاب مقدس در باره ترس و ترسوها و کم ایمان ها

آیات کتاب مقدس در باره ترس و ترسوها و کم ایمان ها

نترس، چون من با تو هستم؛ نگران نشو، زيرا من خدای تو هستم. من تو را تقويت خواهم كرد و ياری خواهم داد و تو را حمايت كرده، نجات خواهم بخشيد. اشعيا ۴۱:‏۱۰

آری، قوی و شجاع باش و ترس و واهمه را از خود دور كن و به ياد داشته باش كه هر جا بروی من كه خداوند، خدای تو هستم، با تو خواهم بود. يوشع ۱:‏۹

برای هيچ چيز غصه نخوريد؛ در عوض برای همه چيز دعا كنيد و هر چه لازم داريد به خداوند بگوييد و فراموش نكنيد كه برای جواب دعاها، از او تشكر نماييد. اگر چنين كنيد، از آرامش خدا بهره‌مند خواهيد شد، آرامشی كه فكر انسان قادر به درک آن نيست. اين آرامش الهی به فكر و دل شما كه به عيسی مسيح ايمان آورده‌ايد، راحتی و آسايش خواهد بخشيد.فيليپیان ۴:‏۶-‏۷

من كه خداوند، خدای تو هستم دست راستت را گرفته‌ام و می‌گويم نترس، زيرا تو را ياری خواهم داد.اشعيا ۴۱:‏۱۳

لازم نيست از كسی كه ما را به طور كامل دوست دارد، بترسيم. محبت كامل خدا هرگونه ترس را در ما ريشه‌كن می‌سازد. اگر هنوز می‌ترسيم، علتش اينست كه هنوز كاملاً يقين نداريم كه خدا حقيقتاً ما را دوست می‌دارد. اول يوحنا ۴:‏۱۸

زيرا آن روحی كه خدا به ما داده است، در ما ترس بوجود نمی‌آورد، بلكه ما را سرشار از محبت و قدرت می‌سازد و ما را ياری می‌دهد تا بتوانيم خود را تحت انضباط قرار دهيم. دوم تيموتائوس ۱:‏۷

كه شاگردان متوجه شدند و ديدند كه چيزی روی آب راه می‌رود. به گمان اينكه روحی می‌بينند، از ترس فرياد زدند، چون همه او را می‌ديدند و مضطرب بودند. ولی عيسی فوری با ايشان صحبت كرده، گفت: «دلير باشيد، نترسيد، من هستم!» مَرقُس ۶:‏۴۹-‏۵۰

پس ای گله كوچک من، نترسيد! چون رضای خاطر پدر شما در اينست كه ملكوت را به شما عطا فرمايد.

اما وقتی عيسی اين را شنيد، به يايروس فرمود: «نترس! فقط به من اعتماد داشته باش! دخترت شفا خواهد يافت!»

کسانی که در شرایط سخت شما را تنها میگذارند یا ترسو هستند یا بی ایمان،به آنچه که میگویند عمل نمیکنند و اعتقاد قلبی ندارند ،باید از آنها دوری کرد و فاصله گرفت.

کتاب مقدس دو نوع مشخص از ترس را ذکر می کند. اولین نوع ترس، سودمند است و باید ترویج داده شود. نوع دوم ترس مضر است و باید بر آن چیره شد. اولین نوعِ ترس، ترس از خداوند است. این نوع ترس ضرورتاً به معنای ترسیدن از چیزی نمی باشد، بلکه ترسی است آمیخته با احترام به خداوند؛ احترام گذاشتن به قدرت و جلال او. و همچنین احترام گذاشتن درست به خشم و غضب او. به عبارت دیگر، خداترسی تایید و تصدیق تمامیت خدا می باشد که این از طریق شناخت او و صفاتش حاصل می شود.

خداترسی برکات و منافع زیادی را به بار می آورد. خداترسی آغاز حکمت است و ما را به سمت درک درست راهنمایی می کند. (مزامیر فصل 111 آیه 10). تنها نادان ها هستند که حکمت و ادب را خوار می شمارند (امثال فصل 1 آیه 7). علاوه بر این، خداترسی به حیات، آسایش، آرامش و رضایت رهنمون می سازد (امثال فصل 19 آیه 23) و امنیت و مکان امنی را برای ما فراهم می سازد (امثال فصل 14 آیه 26). خداترسی چشمۀ حيات است (امثال فصل 14 آیه 27).

بنابراین، می توان دریافت که خداترسی باید ترویج داده شده و از آن حمایت شود. اما نوع دوم ترسی که در کتاب مقدس ذکر شده است اصلاً سودمند نیست و آن «روح ترس» است که در دوم تیموتائوس فصل 1 آیه 7 ذکر شده است: «زيرا آن روحی كه خدا به ما داده است، در ما ترس بوجود نمی‌آورد، بلكه ما را سرشار از محبت و قدرت می‌سازد و ما را ياری می‌دهد تا بتوانيم خود را تحت انضباط قرار دهيم». روحیه ترس و بزدلی از سمت خدا نیست.

اما ما گاهی اوقات می ترسیم، گاهی اوقات این «روح ترس» بر ما غالب می شود، و برای غلبه بر آن نیاز داریم که کاملاً به خدا توکل کنیم و او را دوست داشته باشیم. «لازم نيست از كسی كه ما را بطور كامل دوست دارد، بترسيم. محبت كامل خدا هرگونه ترس را در ما ريشه‌كن می‌سازد. اگر هنوز می‌ترسيم، علتش اينست كه هنوز كاملاً يقين نداريم كه خدا حقيقتاً ما را دوست می‌دارد» (اول یوحنا فصل 4 آیه 18). هیچ کس کامل نیست، و خدا این را می داند. به این خاطر است که او در سراسر کتاب مقدس مکررا به ما در برابر ترس دلگرمی داده است. از ابتدای کتاب مقدس در پیدایش، تا مکاشفه، خدا پیوسته به ما یادآور می شود که «نترس».

برای مثال، اشعیا فصل 41 آیه 10 ما را این چنین تشویق می کند: «نترس، چون من با تو هستم؛ نگران نشو، زيرا من خدای تو هستم. من تو را تقويت خواهم كرد و ياری خواهم داد و تو را حمايت كرده، نجات خواهم بخشيد». ما اغلب از آینده و آنچه بر ما واقع خواهد شد می ترسیم. اما عیسی مسیح به ما یادآوری می کند که خدا حتی به فکر پرندگان آسمان است، پس چقدر بیشتر به فکر تامین نیازهای فرزندانش است؟ «پس نگران نباشيد. در نظر خدا شما خيلی بيشتر از گنجشكهای دنيا ارزش داريد» (متی فصل 10 آیه 31). همین چند آیه انواع مختلفی از ترس را در بر می گیرد. خدا به ما می گوید که از تنهایی، از ضعیف بودنِ زیاد، از شنیده نشدن، و از نداشتن نیازهای اساسی مادی نترسید. این نصیحت در سراسر کتاب مقدس ادامه می یابد، و جنبه های مختلف زیادی از «روح ترس» را در بر می گیرد.

در مزامیر فصل 56 آیه 11 می خوانیم، «وعده‌های خداوند را می‌ستايم و بر او توكل دارم، پس نخواهم ترسيد. انسان به من چه می‌تواند كرد؟» این شهادتی است حیرت انگیز از قدرت توکل بر خدا. نویسنده مزامیر فارغ از اینکه چه اتفاق بیافتد، بر خداوند توکل خواهد کرد زیرا قدرت خدا را می داند و درک می کند. بنابراین، کلید غلبه بر ترس، توکل تمام و کمال بر خداست. توکل بر خدا خودداری از تسلیم شدن به ترس است، یعنی روی آوردن به خدا در تاریک ترین و بدترین موقعیت ها و توکل کردن به او در اینکه او شرایط را سامان خواهد داد. این توکل، از شناخت خدا و شناخت خوبی او سرچشمه می گیرد. همانطور که ایوب در هنگام تجربه ی سختترین آزمایشها گفت: «اگر خدا برای اين كار مرا بكشد، باز به او اميدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد» (ایوب فصل 13 آیه 15).

وقتی یاد گرفتیم که بر خداوند توکل کنیم، دیگر از چیزهایی که بر ضد ما اتفاق خواهند افتاد نخواهیم ترسید. ما هم مانند نویسنده مزامیر با اطمینان می گوییم: «اما بگذار همۀ كسانی كه به تو پناه می‌آورند، خوشحال شوند و هميشه با شادی سرود بخوانند. از كسانی كه تو را دوست دارند محافظت نما تا آنها در پناه تو شادمان باشند» (مزامیر فصل 5 آیه 11).